VRT, links fabriekske
De VRT is een fabriekske waar linkse uitgangspunten niet gecontesteerd worden. Ik heb het ooit nog zelf als hoofdredacteur meegemaakt. Karel Dillen was gestorven, en de redactie had in haar wijsheid zelf besloten om daar niets mee te doen. Terwijl Dillen een partij gesticht heeft die op een bepaald moment bij de grootste van Vlaanderen was, die ook de vinger op de wonde gelegd heeft, maar tegelijk belet heeft dat de wonde verzorgd kon worden. Geen verhaal, zeiden mijn redacteurs. En ze gaven elkaar allemaal gelijk. (...)
Journalisten worden niet meer aangeworven op basis van hun partijkaart, maar wel vaak omdat ze hetzelfde denken als wat er al leeft op de redactie. Dat is dodelijk voor de openheid van geest.
Reacties
Leo Norekens
zondag, 21 december, 2014 - 13:49Dapper hoor, dat hij dat nu al durft zeggen, nog geen vijf jaar na zijn afscheid.
Marc Huybrechts
zondag, 21 december, 2014 - 19:58@leo
Eerlijk gezegd, ik begrijp je sarcasme/ironie niet goed, maar dat zal wel gedeeltelijk liggen aan mijn gradueel weg-groeien van de Vlaamse/Belgische cultuur over de jaren.
De VRT is natuurlijk geen klein fabriekSKE, maar misschien wel de grootste of belangrijkste fabriek bij het ondermijnen van die cultuur. Wie de TV controleert die controleert grotendeels de publieke opinie. Vraag het maar aan Putin, en talrijke andere autoritairen in de wereld.
En ook al is Bracke hier een klein beetje "dapper" (uw woordkeuze), hij zit nog steeds gedeeltelijk gevangen door die linkse presupposities die hij blijft parroteren. Hoe anders zijn bewering uitleggen alsof die partij van Dillen een oplossing voor die "wonde" zou "beletten". Dat is toch pure nonsens. Ik zou zelfs zeggen dat het signaliseren van een wonde de allereerste noodzakelijke stap is op weg naar een oplossing. Het zou natuurlijk helpen als hij de natuur van die "wonde" een beetje beter had gepreciseerd.
Leo Norekens
zondag, 21 december, 2014 - 22:57Hij had een beetje eerder zijn mond kunnen opendoen. Hij zou mijn eeuwige respect gewonnen hebben.
Wat Dillen betreft, ja natuurlijk was hij het niet die het verzorgen van de wonde belet had. Zolang hij klein bleef hadden ze hem genegeerd, en naarmate hij (=zijn partij) groter werd, eeerst geridiculiseerd, gekleineerd en uiteindelijk gedemoniseerd. "Ze" hadden het m.a.w. zelf erg moeilijk gemaakt om zijn "discours" (dat was hun woordkeuze) nog ernstig te nemen. Als er al enige wil zou bestaan hebben om "de wonde te verzorgen"... De schuld daarvoor in zijn schoenen schuiven, tja, dat ligt gewoon in de lijn van de berichtgeving die hem bij leven te beurt gevallen was.
Leo Norekens
woensdag, 31 december, 2014 - 11:07Bracke herhaalt zijn oordeel over de schuld van het Vlaams Blok nog eens in Knack, en zijn vriend Marc Vanfraechem dient hem hier van antwoord.
Hij vraagt zich af "hoe één partij al de andere partijen kan beletten een 'broodnodige discussie' te voeren. Lachwekkend is die kreet, een flauwe drogredenering die door iedereen doorgeprikt zal worden wiens geheugen twee-drie decennia ver reikt. Er wáren toen namelijk geen partijen die deze 'broodnodige discussie' wilden voeren, op één na.
Men vond het toen vooral broodnodig om erover te zwijgen, journalisten en politici zoals gewoonlijk in één front. Het enige begripje dat die samen konden bedenken was 'cordon sanitaire'."
Marc Huybrechts
woensdag, 31 december, 2014 - 16:10Ja, Vanfraechem, de Vlaamse Marcus Portius Cato, zegt goed in beter Vlaams wat ik hier vlak boven ook al probeerde te zeggen. En, hoeveel mensen gebruiken hun geheugen om verder dan een decennium terug te kijken?
Leo, zijt gij zeker dat Vanfraechem een "vriend" is van Bracke? Of, was dat (weer) ironisch bedoeld?
Leo Norekens
donderdag, 1 januari, 2015 - 22:42Nee, niks ironie. Parfois un cigare est un cigare, en een "vriend" is soms gewoon een "vriend".
Tussen beide heren bestaat al jaren een hechte vriendschap, maar zij kunnen het blijkbaar uitstekend oneens zijn. En dat siert hen.
Jan Yoens
maandag, 22 december, 2014 - 13:58Laten we het er gewoon op houden dat Bracke vroegtijdig dement aan het worden is, en dat de eerste sporen daarvan al zichtbaar waren, toen hij zich voor de kar van de Grote Leider liet spannen.