Te sterk uitgebouwde verzorgingsstaat vergroot ongelijkheid

Op het eerste zicht valt het nogal mee. De Vaderlandsche Media rapporteerden de 'grote feiten', maar wel met een diepe ondertoon van ontevredenheid en van verdriet. Er valt ook wel een povere selectiviteit te merken in de keuze van welke 'feiten' overbelicht worden en welke onderbelicht.

Het grootste probleem blijft het parroteren in de Vaderlandse Media van verkeerde interpretaties (van feitelijkheden) uit de gebruikelijke verdachte linkse Amerikaanse bronnen (NYTimes, CNN...). Ter illustratie, neem het jongste gewrocht van Evita Neefs in de vroegere kwaliteitskrant van langgeleden. Ze herhaalt nog eens de absurde beschuldiging dat de polarisatie en het tekort aan compromissenbereidheid van recente jaren de schuld zou zijn van het Huis in Congress waar de Republikeinen de meerderheid hebben sinds 2010. De realiteit is/was natuurlijk dat het de Senaat is (waar de Democraten de meerderheid hadden) die praktisch ALLE wetgeving heeft geblokkeerd die uit het Huis is voortgesproten. In feite het belangrijkste onmiddelijke resultaat van deze verkiezingen is dat de huidige leider van de Senaat, Democraat Harry Reid, niet langer meer zijn blokkeringsstrategie zal kunnen uitvoeren. De intentie van die strategie was van Obama te beschermen door te beletten dat individuele Democratische Senatoren openlijk 'kleur' zouden moeten bekennen omtrent concrete wetsvoorstellen.