Prins Laurent en Libië

Het is de krant La Libre Belgique die in 2011 met het nieuws uitpakt dat Laurent een ontmoeting heeft gehad met Libische diplomaten die tegen de leider Moe’ammar al-Khaddafi zijn. De krant steunt overigens het koningshuis en in het bijzonder de koning. Een aanval op Laurent betekent impliciet een versterking van de positie van Albert II en kroonprins Filip.

In een hotel in Brussel heeft prins Laurent op eigen houtje een ontmoeting georganiseerd tussen de nummer twee van de Libische ambassade en de Libische ambassadeur bij de Verenigde Naties. Beiden zijn volgens de krant recent tegenstanders geworden van de Libische leider Moe’ammar al-Khaddafi.

Eerst lijkt het erop dat de prins hen politiek wou steunen. Uiteindelijk blijkt dat het in de eerste plaats om een geldkwestie gaat. Laurent liet via GSDT enkele honderden hectaren bomen planten in Libië op een helling om de verwoestijning tegen te gaan. Dat project verliep in overleg met een zoon van Khaddafi. Maar Laurent werd volgens La Libre niet betaald en wil nog vergoed worden voor dat project.

Daarom sprak hij af met de diplomaten, hoewel die ondertussen dissident zijn. ‘Laurent zou dus op een machtswissel in Libië mikken, en hopen dat zijn kosten alsnog vergoed zouden worden door met een anti-Khaddafi-diplomaat de banden aan te halen,’ besluit de pers.

Volgens de pers nam Laurent zelf het initiatief voor de ontmoeting. Burggraaf Etienne Davignon ontkent dat. Hij beweert dat Libiërs van de ambassade in Brussel zelf contact gezocht hebben met Laurent. Laurent is vervolgens samen met de diplomaten naar de ontslagnemende minister van Ontwikkelingssamenwerking Olivier Chastel (MR) gegaan. Vrijmetselaar Chastel en prins Laurent zijn goede vrienden. Laurent en de minister hebben samen met de diplomaten over de toestand in Libië gepraat. Chastel bracht nadien minister van Buitenlandse Zaken Steven Vanackere (CD&V) op de hoogte van de ontmoeting.

Zeker is dat Belgische diplomaten ontstemd zijn en zeer boos reageren. In La Libre Belgique verklaren ze in koor: ‘Het is ongehoord. Hij (Laurent) weet niet wat hij doet.’ (...)

Over het Libische project blijft vandaag een waas van geheimzinnigheid hangen. Waarom zouden de Libiërs van de ambassade zelf contact zoeken met Laurent als ze hem nog geld zouden moeten betalen? Volgens Benoît Delaite van Tr@me hebben de Libiërs wel degelijk betaald. Volgens hem is het project in juni 2010 gewoon gestopt toen de verantwoordelijke Libische minister werd vervangen.

Delaite beweert dat het project plaatsvond in het Noordoosten van Libië, in de streek van Benghazi. ‘Er zijn wel degelijk bomen geplant,’ bevestigt Delaite. ‘Ik ben er verschillende keren met Laurent geweest. Ik benadruk dat Laurent vrijwillig meegewerkt heeft.’ Volgens Delaite ging het niet om een groene gordel zoals in Mauretanië. ‘Het project betrof het tegengaan van de degradatie van de velden, zodat de boeren er kunnen blijven werken.’

Als de informatie van Delaite klopt en Laurent wel betaald werd voor het bomenproject in Libië, dan rijst de vraag wat het werkelijke onderwerp van het gesprek was tussen de prins en de Libiërs. Volgens onze informatie ging de babbel over een investering van de prins in een nieuw te bouwen olieraffinaderij. Deze raffinaderij zou milieuvriendelijk zijn en zeer weinig CO2 uitstoten. Laurent werd verleid met de bewering dat het om een milieuvriendelijke olieraffinaderij ging. Het project werd een complete flop en Laurent zou volgens onze informatie geld verloren hebben.

Thierry Debels in "Prins Laurent - rebel met een reden", Uitg. Houtekiet, ISBN 9789089242020